Miłorząb na pniu

Miłorząb na pniu, zwany również miłorzębem chińskim lub tajwanowym, jest drzewem z rodziny oleandrowatych.

Jest to gatunek naturalnie występujący w Azji, jednak obecnie jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie, w tym również w Polsce. Jego charakterystyczną cechą jest wyjątkowe wygląd, ponieważ posiada grube, okrągłe pnie, które wyglądają jakby były wypolerowane, a na nich rosną gęste, zielone liście.

Miłorząb na pniu jest drzewem ozdobnym, bardzo popularnym w polskich ogrodach, ze względu na swoją odporność i atrakcyjny wygląd.

Pochodzenie i historia. Miłorząb na pniu jest gatunkiem drzewa pochodzącym z Azji, dokładniej z Chin i Tajwanu.

W swoim naturalnym środowisku może osiągnąć nawet 20 metrów wysokości, jednak w warunkach klimatycznych panujących w Polsce, zazwyczaj nie przekracza 10 metrów.

W Europie miłorząb na pniu pojawił się dopiero w XIX wieku, kiedy to został sprowadzony przez niemieckiego botanika Ernst Hessego.

W Polsce pojawił się nieco później, w latach 20.

XX wieku.

Charakterystyka.

Miłorząb na pniu jest drzewem o wyjątkowym wyglądzie. Jego pnie są grube i okrągłe, pokryte gładką, szarą korą.

Wyrastają z nich liczne gałęzie, na których rosną gęste, eliptyczne liście. Mogą one osiągnąć nawet 15 cm długości i 8 cm szerokości. Liście są zielone, błyszczące, a jesienią zmieniają kolor na żółty lub czerwony, co dodaje drzewu jeszcze większego uroku.

Miłorząb na pniu kwitnie w maju i czerwcu, wytwarzając drobne, białe kwiaty, które później przekształcają się w drobne owoce. Zastosowanie w og.